 |
Het zwijgen van de Profeet (vzmh) wordt dikwijls geïnterpreteerd als bevestiging of een ontkenning (bij een vraag of een situatie). Is er een derde mogelijkheid? Welke zijn de verschillende meningen? |
Cheikh Aboû al Fadl abd-Allah Ibn Mohammad As-Siddiqi al Ghimâri (cheikh al Azhar), bekende kenner van deze eeuw, heeft in een epistel « ousoul fiqh » - getiteld « Housnou at-tarki » (de beste begrippen en aanwinsten aangaande het niet-verbale van de Profeet tegenover een handeling) aangetoond dat wanneer de Profeet (vzmh) zich hier niet over uitsprak, mocht dit niet als argument worden gebruikt om de handeling te verbieden of te verplichten. De Cheikh verwijst naar Ibn Hazm die de Malikieten en Hanefieten verworpen heeft omdat deze laatsten zekere praktijken, omdat de gezellen deze niet deden, afgekeurd hebben. Inderdaad het feit dat de gezellen zich aa bestaande handelingen niet overgaven is op zich geen argument. Gevolg hiervan, volgens de Cheikh, heeft het zwijgen van de Profeet (vzmh), bij afwezigheid van de teksten (Qoran en Sunna), het statuut van toestemming (al moubah)& God, de Alwetende, weet het zeker!
|
| |
Mijn ouders hebben een huwelijkskandidaat, die om mijn hand vroeg, afgewezen. Zij willen niet dat in huw. Mag ik ingaan tegen hun beslissing of moet ik ingaan tegen hun beslissing of moet ik mij ernaar plooien? |
De toestemming van de voogd en zijn aanwezigheid tijdens de huwelijksakte is een verplichte voorwaarde. De vader heeft het recht om de bekrachtiging te weigeren maar heeft geen beslissingsrecht. Indien zijn weigering rechtmatig is, doet de zuster er beter aan om naar haar vader, die haar beschermer is, te luisteren. Indien de weigering niet rechtvaardig is, doet men er goed aan om bemiddeling te vragen aan wijze personen uit de familie en/of gemeenschap om hem (de vader) proberen te overtuigen. Indien alle pogingen geen oplossing met zich meebrengen en de huwelijksaanzoeker een integer, eerbaar en goed moslim is, is de weigering van de vader niet rechtvaardig en is dus « `Adil », hij moet dan de gevolgen dragen van zijn koppigheid, waardoor zijn hoederecht kan ontnomen worden en aan een ander lid van de familie kan worden gegeven & God, de Alwetende, weet het zeker!
|
| |
Mogen wij, in de islam, een testament opmaken waarin wij vermelden aan wie wij ons weeskind willen toevertrouwen indien de ouders overlijden ? Mogen wij ons weeskind toevertrouwen aan de « ongelovige » grootouders (graag hadith en aya als voorbeeld) ? |
In de islam, wordt het hoederecht van het kind allereerst aan de vrouwen gegeven: de moeder en degene het dichtst bij de moeder (verwantschap). Indien men vreest dat het kind zijn geloofsidentiteit kan verliezen, kunnen de biologische ouders een « wasiy » (een voogd) voor hun kind(eren) benoemen. Normaler wijze, volgt de voogd de moeder op: de grootmoeder aan moederszijde, de grootmoeder aan vaderszijde, de zussen van het kind, de tantes langs moeders zijde, de tantes langs vaders zijde, de nichten langs moeders, tot slot de voogd aangeduid door het testament (dit advies verschilt naargelang de school). Het principe van deze orde, is rechtlijnig met de beslissing van de Profeet (vzmh) die de moeder de eerste plaats aanwijst (hadith overgedragen door imam Ahmad en anderen). Het is door analogie hiernaar dat alle scholen de prioriteit geven aan de moeder, dan aan de vrouwen langs moeders zijde, dan de vrouwen aan vaders zijde (als het kind een jonge leeftijd heeft), dan aan de vader (aangezien) de voogd de vader niet kan vervangen.. Voor de Chafiîten en de Hanbaliten, lislamité is het zelfs voor de moeder een vereiste om het recht te verkrijgen op het kind. Wat de Hanafieten betreft, staat het recht toe aan niet-moslims om het kind ter hunne laste te nemen tot aan de leeftijd van 7 jaar. De Malikieten geven geen tijdslimieten behalve als er een risico bestaat voor de halal-voeding en de opvoeding: kan het kind ten laste gelegd worden aan niet-moslims. Aangaande het kind op lage leeftijd, stelt de islam het grootste belang aan affectie en aandacht. Vanaf de leeftijd van 7 jaar, het jaar van het begrip (tamyiz), is het de factor islam die primeert in het ten laste nemen & God de Alwetende weet het zeker!
|
| |
Door een samenloop van omstandigheden heb ik een vastendag niet kunnen inhalen. Wat moet ik doen, behalve een dag vasten. |
Je moet een vastendag hernemen (dat is een schuld) en voor elke niet gevaste dag, een arme voeden (een gerecht of zijn waarde) indien de reden van het niet vasten gerechtvaardigd is door ziekte of een wettige reden & God, de Alwetende, weet het zeker!
|
| |
Mijn moeder is gevoed geworden door haar grote zus die gelijktijdig ook haar eigen zoon (mijn neef) voedde. Is het toegelaten om met mijn neef te huwen of met een van zijn broers (zelfde vader en moeder)? |
Het is niet toegelaten om met « haar neven » te huwen omdat het melkbroeders zijn van uw moeder. Zij hebben voor u het statuut van melkooms en uw tante heeft het status van grootmoeder gezien de borstvoeding & God, de Alwetende, weet het zeker!
|
| |
Moeten wij de zakaat betalen op terreinen ? |
Indien het gaat om terreinen die gekocht zijn met een commercieel doel (dwz met het idee het te verkopen aan een hogere prijs), dan moet u daarop zakaat betalen. Indien, in tegenstelling, het uw intentie is om er uw toekomstig huis op te bouwen, dan niet & God, de Alwetende, weet het zeker!
|
| |
De 1e november 2001, heeft een imam deelgenomen aan een ceremonie voor Ten Hemelvaart, georganiseerd door de senatrice van Agalev, Méryem Kaçar. Ik had graag willen weten of moslims deel mogen nemen aan festiviteiten van andere religies. |
|
De vereering is een zaak eigen aan elke godsdienst en op dat punt is de islam zeer strikt ten opzichte van dogmas. Men mag geen verwarring maken tussen de dialoog tussen de religieuze gemeenschappen (wat de islam tolereert en aanmoedigt) en de specifieke eigenschappen van elke godsdienst. De handeling van de imam is een persoonlijke inspanning die hij voor zijn rekening moet nemen. De aanwezigheid van ambtenaren, van de ene of andere kant, is aanvaardbaar voor het aanbieden van felicitaties of deelnamebetuigingen en dergelijke, zonder actieve deelname aan de rituelen. Aangaande dit laatste punt, moeten de moslims, wie dan ook, er geen regel van maken om deel te nemen aan de feestelijkheden van de andere godsdiensten & God, de Alwetende, weet het zeker!
|