13 februari 2019
Op 27 januari 2019 waren we getuige van een mooi gebaar van dialoog en interlevensbeschouwelijke vrede in de Zavelwijk te Brussel ter gelegenheid van de Wereldjongerendag die diezelfde dag plaatsvond in Panama.
Dhr. Salah Echallaoui, vicevoorzitter van het Executief van de Moslims van België (EMB), nam hier aan deel, net als de vertegenwoordigers van de andere erkende erediensten.
Samen namen ze plaats op een houten brug die symbool stond voor de broederlijke interlevensbeschouwelijke banden.
Zij spraken er ook over vrede:
Dhr. Echallaoui: “Bruggen bouwen betekent in de eerste plaats een krachtige verdediging van de idee dat de interlevensbeschouwelijke dialoog een centrale rol moet spelen in de relaties tussen de burgers om zo de humanistische en universele waarden van vrede, rechtvaardigheid en openheid tegenover de andere te bevorderen. In die zin kan ik nooit genoeg benadrukken dat de grote godsdiensten een verenigende rol kunnen spelen. Of om het te zeggen met het devies van ons land, “Eenheid maakt macht”. Door alle burgers te verenigen, moeten zij in staat zijn om op een duurzame manier “samen te leven”, onze gemeenschappelijke basis zoals ook in de Heilige Koran wordt gezegd (soera 49, vers 13) : “Wij hebben jullie geschapen uit een man en een vrouw. En Wij hebben jullie tot volkeren en stammen gemaakt, opdat jullie elkaar leren kennen.”
Voor de katholieke eredienst nam Jean Kockerols, hulpbisschop van het aartsbisdom Mechelen-Brussel, het woord: “Bruggen bouwen dat betekent in de andere durven geloven, op hem steunen zodat de band bestendig wordt. Het betekent streven naar een duurzame en solide band die ook anderen kunnen gebruiken. Het betekent samen zijn om het onbegrip te overstijgen. Het is een signaal dat van ver zichtbaar is en aantrekt, een signaal van hoop voor hen die de brug niet durven oversteken. Het is proberen te doen waarvoor anderen zoveel angst hebben. Het is volledig tegenovergesteld aan de barrières die gekken ons willen opdringen.”
Voor de protestantse eredienst sprak Steven H. Fuite, voorzitter van de protestantse kerk: “Bruggen bouwen dat betekent bewust worden van het feit dat we leven in een tijd van gemakkelijke woorden, van idiote veralgemeningen en vereenvoudigingen. Dat is een taal die ons scheidt. Maar zoals het mogelijk is om haat te zaaien met woorden, zo moet het ook mogelijk zijn om net het tegenovergestelde te doen, om de mensen te genezen en te prijzen met eerlijke woorden. Om samen heilzame stappen te zetten, om de eigen angst voor de andere te overwinnen en een taal te spreken die rechtvaardig is, die niet schreeuwt, de taal die niet zwijgt. De taal van de liefde, ook voor de nuances, zodat elke mens zorgzaam wordt behandeld.”
Voor de Israëlische eredienst sprak Bernard Job, bedienaar van de eredienst: “Volgens het populaire joodse adagio: “De wereld is een smalle brug, maar het is belangrijk om deze zonder vrees over te steken.” Ik moet dus geen angst hebben om deze brug over te steken, om naar de andere kant te gaan en er de mensen te leren kennen die daar leven, om hen te ontmoeten, met hen te praten, om vrienden te worden en ten slotte om van hen te houden zoals ons gevraagd wordt in vers 18 van hoofdstuk XIX van Leviticus: “Bemin uw naaste gelijk uzelf”, want ja beste vrienden uw naaste beminnen betekent zijn eer, zijn meningen, zijn filosofische of religieuze overtuigingen respecteren; het betekent ook aanvaarden dat hij anders is door de kleur van zijn huid, door zijn manier van leven, van kleding, van gedrag, in een woord: hem op dezelfde voet van gelijkheid behandelen, want vergeten we vooral niet dat de mens geschapen werd naar het beeld van God. Er is dus niets verwonderlijk aan wat Hillel, een van de wijzen van de 1ste eeuw, antwoordde aan een heiden die de essentie van het Judaïsme wilde kennen; “Bemin uw naaste als uzelf, wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet!” Dat is de essentie, de rest is slechts commentaar.”